بزرگترين اشتباه درويش چه بود؟
خالي كردن پشت يحيي گلمحمدي با فشار نهادهاي غير فوتبالي
گروه ورزش
شنبه شب هفته گذشته رضا درويش مديرعامل پرسپوليس از سمت خود استعفا داد. استعفايي كه قرار بود در جلسه دوشنبه هياتمديره پرسپوليس مورد بررسي قرار بگيرد. روز يكشنبه يك منبع آگاه از داخل باشگاه پرسپوليس به خبرنگار اعتمادآنلاين خبر داد كه قطعا با استعفاي درويش موافقت خواهد شد و علي اينانلو به عنوان سرپرست روي صندلي مديرعاملي باشگاه پرسپوليس خواهد نشست. به اين ترتيب به نظر ميرسيد بعد از گذشت كمي بيش از 39 ماه عصر درويش در پرسپوليس تمام و دوران جديد مديريتي در اين باشگاه آغاز ميشود.
با اين حال خروجي جلسه روز دوشنبه متفاوت و قرار بر اين شد كه درويش حداقل تا پايان فصل در سمت خود باقي بماند. هرچند منابع خبري داخل باشگاه پرسپوليس به روزنامه اعتماد گفتند شانس ماندن يا رفتن او در پايان فصل به يك اندازه است. اما چه شد كه كار رضا درويش به اينجا كشيد؟
باشگاه پرسپوليس در دوران حضور درويش در سمت مديرعامل، چهار جام به دست آورد. دو جام قهرماني ليگ، يك جام حذفي و يك جام سوپركاپ. در بحث زيرساختها پرسپوليس وضعيت رو به جلويي داشت و شرايط كمپ تيم و آكادمي باشگاه بسيار بهتر از قبل شد. تيم زنان شكل گرفت و در نخستين سال به ليگ برتر رسيد. انتقادها هم فراوان بود. عدم توانايي در نگه داشتن يحيي گلمحمدي، حواشي گوناگون در مورد دخالتهاي پیشکسوتان ، بحثهاي مربوط به رفتوآمد دلالان در باشگاه و عدم ثبات در فصول نقلوانتقالاتي از جمله اين موارد به حساب ميآيد. در نهايت از دست دادن تمام جامهاي قهرماني احتمالي در اين فصل كار درويش را يكسره كرد. و بالاخره 30 فروردين 1404 مديري كه توانسته بود در دو دولت مختلف با چند وزير ورزش كنار بيايد و حتي بعد از تغيير مالكيت باشگاه همچنان سر كار خود بماند، مقابل فشار هواداران و افكار عمومي مقاومتش شكست و استعفا داد.
اگر بخواهيم به بزرگترين اشتباهات رضا درويش در مدت زمان حضورش در باشگاه پرسپوليس اشاره كنيم بايد يك مورد را برجستهتر از سايرين ببينيم؛ از دست دادن يحيي گلمحمدي!
رضا درويش زماني كه پرسپوليس را تحويل گرفت يحيي گلمحمدي سرمربي باشگاه بود. فردي كه توانسته بود دوران پسابرانكو را به خوبي مديريت كند و باشگاه را با وجود تغييرات مداوم مديريتي در مسير موفقيت نگه دارد. با اين وجود از همان نخستين روزها مشخص بود كه آب درويش و يحيي به راحتي با هم به يك جو نميرود و فضاي باشگاه نيازمند نوعي از مديريت هوشمند است كه اصطلاحا نه سيخ بسوزد نه كباب.
در تمامي سالهاي گذشته مشخص شده بود كه يحيي گلمحمدي با وجود نبوغ در سرمربيگري اخلاق خاصي در كار دارد كه بايد آن را درك و مديريت كرد. مسالهاي كه براي رضا درويش كمي سخت بود و چند بار باعث استعفاي يحيي گلمحمدي شد كه البته هر بار با وساطت و ريشسفيدي مساله ختم بخير شد تا قبل از تعطيلات نيمفصل دوره گذشته ليگ.
سال گذشته و در ميانه راه ليگ بيستوسوم بود كه در نيمفصل و بعد از كشوقوسهاي فراوان يحيي گلمحمدي استعفا داد و برخلاف دفعات قبل محكم پاي استعفاي خود ماند و باشگاه هم با آن موافقت كرد. در آن مقطع پرسپوليس در جدول كمي از كورس عقب افتاده بود و خيليها يحيي را به فرار از باشگاه هنگام بحران متهم كردند. اما زمان نشان داد كه داستان چيز ديگري بوده است.
يكي از چهرههاي فوتبالي كه در جريان اعتراضات سال 1401 فعاليت پررنگي داشت يحيي گلمحمدي بود كه البته دردسرهايي هم براي او به وجود آمد. طبق اطلاعات به دست آمده در آن مقطع برخي نهادها موافق ادامه كار يحيي در باشگاه پرسپوليس نبودند. با اين حال در آن دوران نميشد يحيي را كه هم از حمايت هواداران برخوردار بود و هم موفق به كسب جام شده بود و هم قرارداد داشت كنار گذاشت. در نيمفصل اما خود يحيي متوجه شد كه ديگر قرار نيست در باشگاه جايي داشته باشد. او اعتقاد داشت رضا درويش با فشار همان نهادها عامدانه جلوي تقويت تيم را گرفته تا سرمربي باشگاه زمين بخورد و هواداران عليه او بشوند. بنابراين كنار كشيد تا به قول خودش پرسپوليس آسيب نبيند. بعد از رفتن يحيي دستيارش اوسمار هدايت پرسپوليس را برعهده گرفت و بلافاصله چند بازيكن خوب به باشگاه اضافه شدند و پرسپوليس در نيمفصل دوم با جبران امتيازات از دست رفته در نهايت قهرمان ليگ شد.
يحيي گلمحمدي به دليل همان مسائلي كه عنوان شد تا مدتها بدون تيم ماند تا اينكه بعد از تغيير دولت به عنوان سرمربي باشگاه فولاد معرفي شد. فولاد كه فصل قبل در آستانه سقوط قرار داشت در اين فصل با هدايت يحيي گلمحمدي در آستانه كسب سهميه آسيايي قرار دارد.
بنابراين بايد به جرات گفت بزرگترين اشتباه مديريتي رضا درويش اجازه جدايي يحيي گلمحمدي سرمربي موفق تيم تحت فشار نهادهاي غير فوتبالي بود. فشارهايي كه با تغيير دولت برداشته شد و اگر درويش كمي صبر كرده بود ميتوانست همانطور كه كريم باقري را به باشگاه برگرداند همچنان از وجود يحيي هم بهره ببرد. البته با توجه به تنشهاي به وجود آمده ميان او و گلمحمدي بدون شك خود درويش هم بدش نميآمد يحيي را به سمت درهاي خروجي باشگاه هدايت كند.
جدايي يحيي گلمحمدي از باشگاه پرسپوليس مسير را براي سقوط تيم هموار كرد. گرچه سرخها با هدايت اوسمار و بر پايه شاكلهاي كه يحيي بنا نهاده بود فصل پيش قهرمان شدند ولي بعد از اينكه درويش نتوانست اوسمار را حفظ كند كار به آزمون و خطاي سرمربيان مختلف كشيد. ابتدا گاريدو آمد و در حالي كه تنها ده هفته از ليگ گذشته بود و تيم فقط 4 امتياز با صدر فاصله داشت، درويش تحت فشار افكار عمومي و وسوسه دلالها عذر اين مربي را خواست و سپس كار را سپرد دست كريم باقري. باقري هم بعد از كسب سه برد و يك تساوي در چهار بازي جاي خودش را به كارتال تركتبار سپرد تا تيمي كه در سالهاي گذشته به ثبات مشهور شده بود بشود جزيره بيثباتي.
حالا جايگاه رضا درويش در پرسپوليس بسيار متزلزل است. حتي اگر شايعات مربوط به حمايت از بالا و مديران كنسرسيوم بانكي صحت داشته باشد، درويش سكوها را از دست داده! كسي كه قصد داشت ركورد اميرعابديني از لحاظ طول دوران مديريت در پرسپوليس را بشكند بدون يحيي گلمحمدي تنها يك سال طول كشيد تا شعار حياكنرهاكن بشنود، تا شايد به خاطرش بماند كه در فوتبال گاهي لازم است به خاطر خود اين ورزش و هواداران با نهادهاي غير فوتبالي كه خرده فرمايشاتي دارند جنگيد. يادش بماند امتياز دادن به گروههاي غير فوتبالي براي ابقاي خود نتيجهاي جز شكست در دراز مدت ندارد.